SMILEY COOKIES

Yine uzun bir aradan sonra nihayet bloguma el atabildim. Yılbaşı geçeli 18 gün olmuş benim blogumda yılbaşı ağacı hala ışıl ışıl...Sadece blogumda olsa iyi, evdeki yılbaşı ağacı da henüz kaldırılmış değil, beni bekliyor...Her sene hep böyle olur, yılbaşına ancak 1-2 gün kala vakit bulup kurabildiğim yılbaşı ağacı kaldırılmak için de beni beklediğinden haftalaaarca bekler... Aslında ben seviyorum ağacımı, hani bana kalsa tüm yıl boyunca dursa hoşuma gider...Ama eve gelen herkesin "aaa ağacı kaldırmadınız mı halaaa?..." sorusuna laf yetiştirmekten bunalıp sonunda pes ediyorum. Blogumdaki ağacı topladım, darısı evdekinin başına (niye hep ben topluyorum bu ağacı yaaa...)

Yılbaşı ile bu kurabiyelerin arasında bağlantı kurmamı bekliyorsanız boşuna beklemeyin, çünkü yok:-)) Yazılarımı takip edenler Türkçenin yozlaştırılması ve yanlış kullanılması hakkındaki fikirlerimi bilir. Yazının başlığına bakıp da fikirlerim değişti sanmayın ( ya kim alıştırdı beni böyle sürekli yanlış anlaşılma endişesiyle açıklamalar yapmaya...) Bu kurabiyelerin adı Smiley Cookies hatta tam adıyla Pelin's Smiley Cookies, zira bu kurabiyeler benim minik kurabiyem Pelin'in İngilizce ödevi...

Şöyle ki, İngilizce dersi için verilen ödevde bir ürün hazırlamaları, bu ürünün ambalajını, sloganını vs. belirleyip sınıfta ürünü tanıtmaları istenmiş. Bir çeşit pazarlama olayı yani... Pelin de benden kurabiye yapmamı istedi ve bu kurabiyeleri onunla birlikte hazırladık... Hazırlarken çok da eğlendik... Sonra oturduk bir de tanıtım metni yazdık, hem de kafiyeli mafiyeli:-)))Kurabiyelerimiz fotoğraflanıp hazırladığımız kutunun üstüne şiirsel metiniyle birlikte güzelce kuruldular.

Kutunun içinde de tüller arasından gülümseyen rengarenk kurabiyeler... Öğretmen ilk gördüğünde biraz paniklemiş " ay ben böyle ayrıntılı bir şey yapmanızı istememiştim, yani... kem küm..." ne dese bilememiş, hani veliler "bu ne kardeşim böyle de ödev istenir mi" falan diye bağırınır diye korktu zaar, bilmiyor ki garibim Pelin'in annesi kafayı kurabiye ve pastayla bozmuş bir kaçık... "yok öğretmenim siz istediniz diye değil biz öyle istediğimiz için böyle yaptık"...falan diye rahatlatmış öğretmeni benimki:-))) Öyle rahatlamış ki hatta tenefüste tekrar gelip kalan kurabiyeleri öğretmenler odasına götürmüş, arkadaşlar da görsün hesabı:-)))

Bilin bakalım sınıftaki sunumların sonunda kimin ürünü en beğenilen ürün seçilmiş:-))))) Sınıftan artan kurabiyeler öğretmenler odasında da arzı endam ettikten sonra ürünümüzün kutusu etkinlik standında yerini almış bile...

Kurabiyelerimiz gibi gülümseten günler dilerim hepinize...